دکتر اسفورزا توضیح می‌دهد : «تفاوت بین ریزجلبک‌ها و ماکروجلبک‌ها در ساختار آن است: در حالت اول، آنها فقط زیر میکروسکوپ دیده می‌شوند و در مخازن یا کشت‌های مایع رشد می‌کنند.
با چشم غیرمسلح، کشت میکروجلبک به عنوان آب سبز رنگ درک می شود.
از سوی دیگر ، جلبک دریایی خوراکی بزرگ ارگانیسم‌هایی با ساختارهای متعدد هستند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند و در محیط‌های دریایی رشد می‌کنند یا برداشت می‌شوند که گویی گیاه هستند.
بنابراین، جلبک‌های بزرگ دارای ویژگی‌های تغذیه‌ای جالبی هستند که آنها را شبیه به ریزجلبک‌ها می‌کند، اما از نقطه‌نظر تولید، تکنیک‌های آن بیشتر شبیه به تکنیک‌های دنیای کشاورزی است.
انواع زیادی از جلبک های درشت خوراکی وجود دارد، غذاهایی با فواید متعدد، اما همیشه باید در یک رژیم غذایی متنوع و متعادل گنجانده شوند.
اما بیایید موارد اصلی و خواص آنها را ببینیم:
- نوری قرمز است و شاید شناخته شده ترین باشد، زیرا در رستوران های ژاپنی برای تهیه ماکی استفاده می شود. آنها از غنی ترین امگا 3 و ویتامین B12 هستند و حاوی پروتئین، ویتامین های گروه A و C، کلسیم هستند.
- واکامه چیزی است که برای تهیه سوپ میسو استفاده می شود. آنها همچنین در بریتانی رشد می کنند و به رنگ تیره هستند. آنها سرشار از کلسیم، منیزیم، آهن، ویتامین های A، B3 و E و پلی ساکاریدهای گوگرد هستند. آنها دارای خواص ضد انعقاد، آنتی بیوتیک، سم زدایی کبد هستند، همچنین به از بین بردن فلزات سنگین کمک می کنند.
- کومبوها تیره و غنی از ید و سایر مواد معدنی، اسید آلژینیک، حاوی لامینارین و اسید گلوتامیک، یک اسید آمینه مهم به عنوان یک انتقال دهنده عصبی هستند.
- آرامس دارای مقدار زیادی ید، کلسیم و پتاسیم است. آنها دارای خواص ضد فشار خون و ضد ویروسی هستند.
- Dulse قرمز و سرشار از آهن است و همچنین در شمال اروپا و همچنین ژاپن یافت می شود. در واقع، آنها در امتداد سواحل صخره ای اقیانوس اطلس، در بریتانی، ایرلند، اسکاتلند و اسکاندیناوی رشد می کنند، جایی که در باد خشک می شوند.
- هیجیکی سبز مایل به سیاه و یکی از غنی ترین مواد معدنی مانند کلسیم، پتاسیم و آهن است. آنها دارای خواص معدنی مجدد، شفابخش و هیپوکلسترولمی هستند.
